نقش پذیرش و تسلیم در زندگی
اگر می خواهید زندگی را با غنی ترین شکل ممکن تجربه کنید نیاز به تغیراتی اساسی است.
به جای اینکه از هیجانات خشم، ترس، غم یا خشمتون اجتناب کنید، تسلیم بشوید، یا با آنها بجنگید و در کوتاه مدت آرام بشوید، درشرایط نامساعد ، سخت و دردناک وپریشان حالی با خود مشفق باشید، درد طاقت فرسا و هیجانات را تجربه کنید.
مثلا به جای اجتناب از غمها، نفس عمیق بکشیم همراه دم و بازدم و به آن قسمت آرامش بفرستیم و با توجه و مهر در آغوشش بکشیم، اگر غممان را در قلبمان احساس می کنیم و سنگینی اش را حس می کنیم با دستمان به نوازشش بپردازیم و بگوییم باشد که از رنجها در امان باشم و به خودمان فرصت دهیم که در حال حاضر در شرایط خوبی نیستیم و بیش از همیشه از خودمان انتظار نداشته باشیم که در این شرایط مثل قبل نمی توانیم رفتار کنیم.

گشوده باشیم و اجازه دهیم غم یا ترس و خشم و یا هر احساسی در جایگاه خودشان تجربه شوند تا بتوانند به شکل سالمی عبور کنند و تسکین یابند و عمیقا به ناپایداری و پیش بینی نبودن هر آنچه که هست ایمان بیاوریم و به فقدان، شکست و ناکامی در کنار رسیدن به شادی، موفقیت، صلح، آرامش و رهایی از رنج ها، فرصت بدهیم.
باشد که از رنج ها در امان باشیم.
َ
درباره ی کتاب شفقت به خود بخوانید
باشد که دردهایمان را بپذیریم و بدانیم درد بخشی از انسان بودن ماست و کاری که از دست ما بر می آید این است که راه عبور دردها را باز بگذاریم، به دردهایمان نچسبیم و فضا را برای ایجاد رنج مهیا نکنیم.
بدانیم درد جزو لاینفک زندگی ماست و باعث رشد و ارتقاء و سکون در ما می شود که از ملزومات بقاء و رشد و انسانی ماست، در واقع میل به لذت طلبی که در انسان وجود دارد همواره سعی در سرکوب درد ها و سختی دارد و اتوماتیک وار و خیلی غیر ارادی سعی در دور کردن آنها می کند، این طبیعت انسان است وسوق داده شدن به لذت موقعیت های آرامش بخش و مطلوب…

و اینجاست که وقتی واقع گرایانه و عقلانی به این موضوع نگاه می کنیم، دیگر نمی خواهیم تسلیم شویم، بجنگیم یا فرار کنیم.
بلکه می خواهیم فضایی را باز کنیم برای موقعیت های سخت و دردناک و غم انگیز زندگیمان و غم ها و خشم ها و دردهایمان را همانند شرایط شادی بخش و آرام در آغوش بگیریم و به خودمان فرصت تجربه کردن و دوست داشتنشان را بدهیم و ببینیم چه اتفاقی در حال وقوع است
گذشتن و طی شدن غم هایمان و حالت تدافعی نداشتن یعنی منعطف و گشوده شدن نسبت به همه مسائل در حوزه های زندگی چه خوشایند و چه ناخوشایند، که حرکت در این مسیر ما را به زندگی غنی و معنا دار می رساند.