کنجکاوی و جستجوی کودک برای جواب را تشویق کنید.
یکی از بهترین راه های پاسخ دادن به کودک این است که بگوییم: “من نمیدونم، بنظرت چجوری میتونیم جوابشو پیدا کنیم؟”
در مرحله بعد می توانیم :
• کودک را راهنمایی کنیم که به تنهایی برای سوال دنبال پاسخ بگردد.
• یا با همراهی والدین در مسیرهای رسیدن به پاسخ تلاش کند.
خلاقیت کودک را با تعداد زیادی عروسک های کارخانه ای سرکوب نکنید.
در مقابل خریدن همه ی لوازمی که از آخرین فیلم ها و کارتون های کودکان به بازار می آید، مقاومت کنید تا خلاقیت آنها امکان رشد داشته باشد.
عروسک ها خیلی خوب هستند، اما کودکان وقتی همه ی انواع لباس ها و لوازم بازی برایشان فراهم باشد از قوه ی تخیل و خلاقیتشان استفاده نمی کنند.
ابزار های از پیش ساخته شده یا وسایل بازی از قبل سر هم شده فرصت فکر کردن را از کودک می گیرند.
به ایده ها و نظرهای مختلف احترام بگذارید.
با گفتن: “خب این هم راه خوبی برای نگاه کردن به موضوع است.” یا “چه ایده ی خوبی! من هیچ وقت بهش فکر نکرده بودم. بیا امتحانش کنیم” تبادل ایده ها را تشویق کنید.
اکتشافات کودکان را تشویق کنید.
• نظرات مشخص و انگیزشی بدهید، مثلا: “چقدر جالب! تو با این بلوک ها یه ماشین درست کردی.”
• یا “اینجوری که از تکه های کاغذ رنگی مختلف برای درست کردن گل استفاده کردی باعث میشه کاردستی تو خیلی طبیعی بنظر بیاد”.
با مطرح کردن سوال، شیوه ی تفکر مستقل و تخیلی را در کودکتان ایجاد کنید.
در کارهای مختلف به کودکتان نگویید دقیقا باید چه کار کند.
از کمال گرایی بپرهیزید.
درباره ی اثر آموزش بر مادران دارای کودک آهسته گام بخوانید
پروژه ی کودکتان را انجام ندهید به این دلیل که شما بهتر و سریعتر میتوانید آن را انجام دهید. (البته که میتوانید!)
• در همین راستا از اصلاح کردن و تکمیل کردن پروژه ی کودک برای اینکه کامل و بی نقص باشد بپرهیزید.
• به آنچه که کودک درطول فرآیند انجام پروژه یاد گرفته است احترام بگذارید.
• فرآیند انجام پروژه از نتیجه ی نهایی مهم تر است. با تمرین بیشتر، نتیجه بهتر خواهد شد.
بسیاری از مادران کاردستی کودکشان را خودشان انجام می دهند و از آن بدتر معلمانی که به کاردستی زیبایی که مشخص است کودک خودش نساخته نمره های بهتری می دهند.
طنز هوشمندانه ی کودک را تشویق کنید. طنز به کودکان کمک میکند تا از هوش خلاق خود لذت ببرند. سعی کنید خیلی از اوقات باهم بخندید و به کودک بگویید که حرفش خنده دار و جالب بود.
بازی هایی را انجام بدهید که می توانند جواب های متفاوتی داشته باشند. سوال های ” اگر ….چی؟” را در بازی بگنجانید.
مثلا: “اگه بخوایم یه قلعه ی شنی بسازیم چی؟ چه کار کنیم تا ماسه ها بهتر به هم بچسبن؟” “اگه بخوایم روی قلعه رو طراحی کنیم چی؟ از چی میتونیم استفاده کنیم؟”
بازی های تخیلی با کلمات انجام دهید.
برای مثال:
* اگر در ماه فرود بیاییم راه هایی برای خانه ساختن پیدا کنید.
* یا اینکه لیستی درست کنید از تمام کارهای واقعی و تخیلی که می شود با یک وسیله ی معمولی خانه انجام داد و از جواب های عجیب و غریب کودکان لذت ببرید.
* مثلا گلدانی که روی میز گذاشته شده است می تواند کاپ قهرمانی یک ورزشکار باشد، می تواند کندوی عسل باشد، می تواند یک سفینه ی فضایی باشد! و هزاران طرح دیگر که خلاقیت کودکان را تقویت می کند.
بازی “یه کاری کن باور کنم” انجام دهید.
شما و کودکتان به نوبت وانمود کنید که مثلا یک خرگوش هستید. یا حتی وانمود کنید یک وسیله هستید، مثلا ماشین چمن زنی یا جاروبرقی هستید.
قصه های خانوادگی بسازید. به این شکل که یک نفر قصه را شروع میکند و بعد نفر بعد باید یک جمله اضافه کند و همینطور تا نفر آخر خانواده. هرچقدر داستان مسخره تر باشد، بازی بامزه تر خواهد بود!
پایان قصه های معروف را عوض کنید و از کودک بخواهید که پایان دیگه ای برای داستان بگوید.
نوشته : معصومه زارعی
